|
In België kennen we niet meteen die parkjes die aan het strand gelegen zijn, slechts een zakdoek groot, en een geschiedenis hebben om u tegen te zeggen... In het verre San Diego is er zo'n klein parkje, haast de moeite niet om het als pretpark te catalogeren, maar ze hebben wel een houten rollercoaster, één van de twee enige resterende banen aan de Amerikaanse westkust die nog operationeel is, the Giant Dipper.
In Amerika hebben ze overigens een mooie naam voor zulke achtbanen, een oceanfront roller coaster. Deze ruwe woodie werd oorspronkelijk gebouwd in 1925 en opende op 4 juli in dat jaar. Deze achtbaan moest de aantrekkingsattractie worden van Mission Beach Amusement Center, dat enkele weken voorafgaand reeds de deuren opende. Het ganse project was een idee van de suikerfabrikant John D. Spreckels, tevens een belangrijke naam in de ontwikkeling van San Siego.
De baan is bijna 800m lang, en werd gecreëerd door een notoir ontwerpteam Prior and Church. Lokale bedrijven hielpen mee aan de bouw van deze attractie met een totale crew van zo'n 150 werklui. Hierdoor stond de houten constructie er in minder dan twee maanden tijd. De totale kostprijs voor Giant Dipper bedroeg $150,000.00, met de twee treinen inbegrepen!
In de jaren '30 en '40 was Mission Beach Amusement Center een zeer populaire bestemming. In de loop der jaren werd de naam veranderd naar Belmont Park, een naam die het park tot op de dag van vandaag draagt.
De Giant Dipper Roller Coaster was een succes: deze achtbaan was bijzonder populair en geliefd bij het grote publiek. Echter eind jaren '60 was het succes van het park danig verminderd, het park kwam meer en meer in staat van verval en in december 1976 was het dan zo ver: Giant Dipper werd gesloten.
De achtbaan werd in de loop van de jaren '80 een doorn in het oog van velen: de constructie had al veel moeten doorstaan, gaande van verf die afbladderde tot zelfs branden in het park. De eigenaar kwam dan ook zwaar onder druk te staan om de baan voorgoed af te breken. Een afbreekdatum werd afgesproken. Maar dit was buiten een groep bezorgde burgers gerekend, die een vereniging oprichtte om de baan te redden, namelijk het "Save The Coaster Committee". Eerste stap was om de coaster te laten erkennen als een zogenaamd National Landmark. Ze vroegen ook de eigendomsrechten aan van de coaster. Op die manier konden ze de baan redden en hem voor generaties veilig stellen. En ze slaagden grotendeels in hun opzet: ze kregen de rechten van de baan, en offerden hun vrije tijd op om aan de achtbaan te werken. Helaas konden ze niet aan voldoende fondsen geraken om de baan terug operationeel te krijgen.
Daarop contacteerde men Santa Cruz Seaside Company uit Californië met de vraag om de baan op te knappen en terug operationeel te krijgen. De directeur was alvast zeer geïnteresseerd en ze gingen naar San Diego om met de mensen van Belmont Park te praten. Groot struikelblok was het feit dat de stad de gronden bezat en het kostte ettelijke discussies om uiteindelijk de toelating te krijgen voor een lange termijn lease.
De San Diego Seaside Company werd opgericht om de herstellingen te voltooien. Hiervoor werd meer dan $2,000,000.00 uitgetrokken. Een nieuwe trein werd gebouwd, met zes gondels van telkens 4 mensen.
Op 11 augustus 1990 was het dan zover: de historische rollercoaster was klaar om heropend te worden voor het publiek. De massale belangstelling was zo groot dat een tweede trein moest bijbesteld worden. De opbrengst van het eerste jaar overstegen de voorspellingen met een factor 3.
Zo kan een historische achtbaan toch blijven verder bestaan naast het strand van Mission Beach.
{vsig}coasters/giantdipperbelmontpark{/vsig}