Indiana Jones et le Temple du Péril is niet meteen de meest begeesterende achtbaan die er bestaat, maar toch is deze achtbaan een belangrijke mijlpaal in de geschiedenis van Disney: deze achtbaan was immers de eerste met een looping in een Disney-park.
|
Le Temple du Péril of in ’t Engels the Temple of Doom vormde het decor van deze achtbaan, die op 30 juli 1993 opende. Oorspronkelijk had Disney een heel Indiana Jones gebied in gedachten, waarbij een reusachtige mijn-rollercoaster, gebaseerd op de legendarische scène uit "Indiana Jones and the Temple of Doom" de aandacht zou trekken. De attractie zou de bezoekers doorheen een wilde jungle hebben geleid, langsheen de verlaten tempel en binnenin enkele fantastische scènes die het mijnavontuur kracht moesten bijzetten. Het gerucht gaat de ronde dat op diezelfde tekentafel ook ontwerpen klaar lagen voor een EMV-attractie (Enhanced Motion Vehicle), vergelijkbaar met het Indiana Jones Avontuur in Californië en Tokyo. Ook zou een variant op de bekende Disney-attractie Jungle Cruise hier zijn bestemming krijgen. Parijs is immers de enige bestemming waar deze populaire attractie ontbreekt.
Helaas door de financiële problemen van Euro Disney Resort heeft men afgezien van de grote investering, en werd er gegaan voor een bescheiden achtbaan.
De achtbaan zelf is een ontwerp van Intamin, die in feite het ontwerp van de allereerste Pinfari Looping Coaster kopieerde, met dan wel hun eigen typerende track. Het basisontwerp van deze achtbaan werd overigens ook gebruikt voor Raging Spirits in Tokyo Disney.
Indiana Jones et le Temple du Péril is dus naar Disney-normen een thrillride. Deze achtbaan heeft de strengste lengterestrictie van alle bestaande Disney-attracties, namelijk een minimum lengte van 1m37.
De achtbaan is gebaseerd op de gelijknamige Indiana Jones film, waarbij de bezoeker nu plaats neemt in een mijnwagentje. De baan zelf is gelegen in en rond een tempel, the Temple of Doom dus, en bevat verschillende bochten, drops, en één 360° looping.
In 2000 bedachten de Disney-imaginers om de achtbaan achterwaarts te laten rijden. Dit zou de interesse in de achtbaan hernieuwen en bovendien kon men de achtbaan als een soort nieuwe attractie promoten. Indiana Jones et le Temple du Péril: Backwards was al snel een feit. Alhoewel dit goedkoop en eenvoudig klinkt, het proces om alles om te keren was toch niet zo eenvoudig. Men wilde immers de rit comfortabeler maken door het gewicht van de trein te reduceren, en tegelijk wilde men de capaciteit verhogen, door twee plaatsen per wagon toe te voegen, waardoor de capaciteit van de trein kon verhoogd worden van 8 naar 12. Deze oefening was niet eenvoudig, maar door enkele ingrepen op de trein, kon dit toch bereikt worden. Hierdoor moest de banking (helling) van sommige bochten aangepast worden voor het comfort van de laterale G-krachten die anders te hard toenamen. Bovendien moesten ook alle markeringen, bordjes en sommige thematisatie herschikt worden zodat bezoekers in de rit achterwaarts hier ten volle van konden genieten.
Op 1 april 2000 opende de vernieuwde Indiana Jones achtbaan. De populariteit daalde echter. Het achterwaarts rijden is niet echt comfortabel en dat schrikte de mensen toch af om meerdere ritjes te maken. Vier en een half jaar later, op 27 november 2004 zouden de bezoekers opnieuw in de normale rijrichting rijden.
De attractie is niet de meest soepele achtbaan die er bestaat. In de zomer van 1993 werd een serieus incident vastgesteld toen plots tijdens operatie alle veiligheidsremmen blokkeerden, met bruuske stilstanden tot gevolg. Sommige mensen hadden zich licht geblesseerd en de attractie werd tijdelijk gesloten voor verder onderzoek.
Ondanks alles is en blijft de achtbaan toch één van de drukkere attracties. Bezoekers kunnen gebruik maken van het Fastpass systeem, dat Disneyland Resort Paris hanteert.
{vsig}coasters/indianajonesdlp{/vsig}