Tripverslag PortAventura

Details

Categorie: Port Aventura

Laatst bijgewerkt: donderdag 23 augustus 2012 14:44

Geert Smets bezoekt PortAventura

In 1995 opende nabij het Spaanse Salou aan de Costa Dorada een themapark dat zou uitgroeien tot een van de grootste van ons continent: PortAventura.

Het park werd destijds gebouwd door o.a. de Tussauds Group (bekend van Alton Towers in het V.K.) en Anheuser-Busch (bekend van de Busch Gardens-themaparken in de V.S.) op een van de toen mogelijke locaties voor het Disneylandresort in Europa. Twee jaar later, in 1997, kocht de groep Universal zich in en kreeg het de naam Universal Mediterránea. De dagelijkse leiding werd overgenomen door Universal en het is in de periode 1997-2005 dat het park en het resort gouden jaren beleefden. Zo werd het park deel van het resort met de bouw van de hotels PortAventura, El Paso en Caribe, en werden enkele iconische attracties in ware Universal-stijl zoals Templo del Fuego en Sea Odyssey aan het aanbod toegevoegd.
In 2004 deed Universal alle aandelen van de hand en de naam Universal werd geschrapt uit de resortnaam, wat een jaar later resulteerde in de naam zoals we die vandaag nog steeds kennen: PortAventura. Het resort is nu in handen van enkele Spaanse banken.

Schoonheid en attracties hand in hand

PortAventura is een park dat gezien mag worden. Het is een van de mooiste parken van Europa en misschien ook wel van de wereld. Zes themadelen werden knap uitgewerkt. De entreezone kreeg het thema Mediterránia mee, in de rest van het park zijn Polynesia, China, México, Far West en het recente SésamoAventura terug te vinden. Alle attracties passen perfect binnen de themazone waarin ze gelegen zijn. Het sfeervolste gebied is ongetwijfeld Polynesia dat vorig jaar nog in oppervlakte verkleind werd om plaats te maken voor het gloednieuwe kindergebied SésamoAventura.

PortAventura heeft van in de beginjaren een schitterende omgeving weten te combineren met goede attracties. De attractiekeuze heeft het park enkele eyecatchers opgeleverd die tot ver buiten de Spaanse grenzen bekend zijn. Zo is de meest in het oog springende achtbaan zonder twijfel Dragon Khan, die al sinds de opening in 1995 zijn rondjes draait en die tot de intensere B&M's gerekend mag worden. Sinds dit jaar kunnen we Shambhala, ineens de hoogste van Europa, daar aan toevoegen. Niet alleen zijn hoogte springt in het oog, ook de ritbeleving is vernieuwend en bijzonder spectaculair voor de hele familie. Ook Stampida, de dubbele houten rollercoaster, Furius Baco, Templo del Fuego en Huracan Condor zijn attracties die gezien én beleefd mogen worden.

Wat alvast erg blij stemt, is dat PortAventura nieuwe toevoegingen aan het park nog steeds netjes inpast in het themadeel waar ze gebouwd worden. Zo is Furius Baco, een zeer snelle gelanceerde achtbaan, op een kwalitatieve manier in Mediterránia gebouwd. Het thema van de achtbaan is wijn en dat werd zeer duidelijk gemaakt, o.a. bij de ingang van de attractie waar je plots in een wijngaard staat. Ook de nieuwste achtbaan, Shambhala, kreeg een erg aangename saus over zich heen, hoewel het om een kolos van een achtbaan gaat die niet zo eenvoudig te thematiseren valt. Toch is men erin geslaagd in combinatie met de kruisingen met Dragon Khan één van de mooiste en indrukwekkendste achtbaanplekjes ooit te creëren.

Het schrille contrast

Zoals hoger geschreven waren 1997 tot 2005 de gouden jaren voor PortAventura, en dat heeft o.a. te maken met het dagelijkse beleid dat toen gevoerd werd. Na het vertrek van Universal werd al snel duidelijk dat het management een aantal zaken anders zou aanpakken en hoe meer de tijd vordert, hoe pijnlijker dat tot uiting komt zodat een bezoek niet meer de perfectie oplevert zoals weleer. Sterker nog: in bepaalde situaties is er geen klantvriendelijkheid meer.

Iets waar het park zich aan bezondigt, en het is daar tegenwoordig lang niet alleen meer in, is het laattijdig openen van de attracties t.o.v. het openingsuur van het park. Zo is het park in het hoogseizoen om 10u open maar valt er tot 11u niet veel te beleven wegens gesloten attracties die dan pas of zelfs nog later om 12u openen. Dergelijk beleid past niet voor een park van dit niveau, het neigt zelfs naar bedrog aan het adres van de nietsvermoedende bezoeker die misschien nog enkele uurtjes in het park wil vertoeven en dan naar een andere bestemming vertrekt.

Wat misschien nog meer stoort is het attractiepersoneel. Hoewel de bezoekersaantallen stabiel blijven bespaart PortAventura op personeelskosten met als (excuus gebruikte?) oorzaak de financiële crisis in Spanje. Daardoor is de werkdruk van de medewerkers drastisch verhoogd en dat vertaalt zich in gastvriendelijkheid die vaak ver te zoeken is. De sfeer bij de attracties kan bezwaarlijk als ontspannend en aangenaam ervaren worden. Je krijgt bv. amper de tijd om je rugzak in een kastje te deponeren, beugels worden in je buik gekwakt. Bovendien is het niet toegelaten je plaats te kiezen in een achtbaan, ook niet als je het vriendelijk vraagt. Iedere achtbaanliefhebber weet dat de ritbeleving sterk kan afhangen van de plek in de trein maar daar heeft PortAventura helaas geen begrip voor. Je gaat zitten op de plaats die je bijna manu militari wordt toegewezen of je verhoogt de stress nog meer, zowel bij jezelf als bij de coördinerende medewerker. Het uitwisselen van erg boze blikken is dan legio geworden; tot ziens aangename sfeer!

PortAventura is verworden tot een park van uiterlijke wereldklasse met een innerlijk provincialistisch beleid dat niet meer beantwoord aan de verwachtingen en dat zijn huidige situatie in de schaduw van het verleden plaatst. De gastenservice krijgt dan ook steeds vaker met klachten te maken en stiekem kunnen we niet anders dan daar blij mee te zijn. Het park is te mooi en te internationaal om zo geleid te worden. Gasten verdienen anders behandeld te worden dan als fuivende of zonnekloppende toeristen in Salou die even een pretparkje doen en de lat niet hoog leggen.
 

Tekst: Geert Smets